Küçük Hanım
Küçük Hanım kitabı ile tanışma hikâyem biraz romantik. İki hafta sonu önceydi galiba, eve yakın minik bir kitapçı var (eve yakın dediysem 7 km falan 🙂 orayı gezmeyi seviyorum çünkü fazla satışı olmadığından kıyıda köşede kalmış kitaplar oluyor, ben de onları karıştırıyorum. İşte o karıştırma sırasında bir kitaba rastladım. İletişim
Demir Adam ve Demir Kadın
Uzun zamandır aklımda olan Demir Adam ve Demir Kadın kitaplarını sonunda okuyabildim. Zihnimde canlanan olay örgüsü ile neredeyse hiç ilgisi yokmuş (arka kapağı özellikle okumadım, kendim fikir yürütmüştüm) öncelikle. “Demir Adam” deyince sizin zihninizde ne canlandı mesela? Ben kitapta bir adet demir adam olacağını ve onun başından geçen bir şey
Miks Maks ve Meks’in Öyküsü
Küçükken başıma gelen bir olay sebebiyle uzun yıllar kedi fobisi ile yaşadım. Üniversitede okurken bu yüzden çok zorlandığımı hatırlıyorum. Herkes çimlere yayılmış keyif sürerken ben tedirgin bir şekilde “Acaba kedi gelir mi?” diye etrafıma bakınırdım. Fobilerin temelinde “hayalimizde canlandırdığımız görüntünün” olduğunu okumuştum bir yerde. Yani aslında çimlerde yanımıza gelen minik
Martıya Uçmayı Öğreten Kedi
Martıya Uçmayı Öğreten Kedi ismi beni gülümsetiyor. Bir kedi var, bir de martı var. Bu kedi martıya uçmayı öğretiyor-muş. Peki, neden? Ama, nasıl? (ya da tam tersi) Kengah, petrole bulandığı denizden, sadece çenesinin altında beyazlık olan kara kedi Zorba’nın yaşadığı evin balkonuna kadar uçmayı başarır. Martıya Uçmayı Öğreten Kedi Tam
Kipri
Bazı kitaplar hep gözünüzün önündedir, hatta onu okumuş gibi hissedersiniz ancak kitaplığınızda bile yoktur. Kipri benim için tam olarak bu kategorideydi. Hayykitap’ın tarzını sevdiğim ve pek de hayal kırıklığı yaşamadığım için tüm kitaplarını okumak istiyorum. Çeviri ve editör ekibi benim açımdan 10 numara, bu ekibin hazırladığı kitapları okurken o kadar
Geçtigitti Geçtigitti Geçtigitti
Nasıl denk geldi ben de bilmiyorum, “Babam Çalılığa Dönüşünce” kitabından hemen sonra okuma şansım oldu bu kitabı. Yazarın daha önce “Dedem ve Ben” kitabını okumuştum, bloga da yazdım diye düşünüyordum ama yazmamışım. O kitabı Elif’in ilk kreş gününde bekleme salonunda okumuştum, muhtemelen bu özelliğinden dolayı kitabı hiç unutamayacağım. “Geçtigitti Geçtigitti
Süper Kahramanlar Yüksekten Korkmaz
Colas Gutman‘ın daha önce “Çocuk” ve “Rose” kitaplarını okumuş ve her ikisini de çok sevmiştim. Bu kitabının kapağını sevmediğim başka bir kitap kapağına benzettiğim için olsa gerek okumakta biraz tereddütteydim. Geçenlerde Feride’nin kızı Saliha’nın elinde Süper Kahramanlar Yüksekten Korkmaz kitabını görüp, kitabı okurken kıkır kıkır güldüğünü de öğrenince bu öğlen
Curcuna Evi
Uzun zamandır bu kadar curcunalı bir hikaye okumamıştım. Curcunanın sebebi Mahir Ünsal Eriş’in “Dünya Bu Kadar” kitabındaki gibi çok fazla karakter olması da değil aslında. Asıl sebep arka arkaya gelişen olaylar. Tam “yok artık” dediğiniz yerde bambaşka bir şeyin patlaması 🙂 İnsan daha önce kitaplıkta göz göze gelip bir şekilde
Clementine
İlkokul hayatım ikiye ayrılıyor: Birinci sınıftan üçüncü sınıfa kadarki “özel” okul, üçüncü sınıftan beşinci sınıfa kadar olan “devlet” okulu. Bu ikisinin arasındaki keskin büyüme çizgisinin içinde biraz yumurta kokusu, biraz sıradan düşecek gibi olma, ama bolca kurallar var. Bu “dikkat” nasıl bir şey bilmiyorum; çünkü hâlâ kendisini toparlayıp bir araya
Büyüklerle Dalga Geçme Dersleri ve Büyüklere Mektuplar
Büyüklerle Dalga Geçme Dersleri ve Büyüklere Mektuplar kitaplarının bendeki ilk etkisi; “Sevgili anneciğim, babacığım; Neden “daha çok” hatta “daha da çok” oyun oynayamıyoruz, işte bunu anlayamıyorum. Sanki devamlı beni uyutmaya çalışıyorsunuz gibi hissediyorum. Halbuki ben uyumak istemiyorum. Hem de hiç! Aklım hep oyuncaklarımda, raflarından indirmek istediğim kitaplarımda ve halıda uçuşan