Bu “dikkat” nasıl bir şey bilmiyorum; çünkü hâlâ kendisini toparlayıp bir araya getiremedim ama parçalardan biri hep biraz matematikti. Yıllar sonra bunun sebebini bulduğumda çok gülmüştüm. 2. sınıftayken bir gün ders zilinin çaldığını fark etmeyip okulun üzerinde dolaşan bulutlara bakıyordum. “Off amma da büyükler, ne kadar da beyaz ve yakınlar, acaba sesimi duyarlar mı seslensem? Orada yaşayanlar var mıdır? İşte şurada bir çocuk gördüm. Kesin. Ya da belki bilmiyorum. Bu gözlüklere hala alışamadım ki!” diye düşünürken etrafta kimsenin olmadığını görüp telaşlanmıştım.
Bulut Çocuk
“Peki herkes nereye gitti?” Koşarak sınıfa gittiğimde dersin yarısının bittiğine çok üzülmüştüm, keşke hepsi bitmiş olsaydı diye. O dersin matematik olduğunu öğretmenin daha önce hiç duymadığım karmaşık ifadeleri tahtaya yazmasından anladım. “Tahtada yazanları hemen defterine yaz Esra, sileceğim birazdan.” Panik olduğumu ve yazılanların başına sonuna bakmayıp öylece defterime yazmaya çalıştığımı, o arada da “Bulutlarla gitseydim keşke,” diye düşündüğümü hatırlıyorum. Matematik bence ya hiç başlanmaması gereken ya da başlanacaksa en başından öğrenilmesi gereken bir şey; o yüzden de bunu erken fark edip o gün karar vermiştim: Yarısından başladığıma göre kaçırdım ben bu işi, hoşça kal 4,5,6,7; ben bulut çocuğun yanına gidiyorum!
Bazı kitaplardaki karakterler tıpkı “sen” gibidir ya da senin “olmak istediğin halin”… Bazıları içinse bu durum daha karmaşıktır: “Çocukken yaşamak istediğin hayat”tan kesitler okursun satır aralarında. Clementine ile göz göze geldiğimiz an’ı çok iyi hatırlıyorum, ertesi gün doğuma gideceğimi bilmeden kitapçıda gezip “Ne okusam?” diye bakınıyordum. Baş aşağı duran bu kız o kadar muzip göz kırpmıştı ki bana çok iyi anlaşacağımızı o an anladım.
Clementine
Clementine’in dünyasına girdiğimde o kadar çok eğlendim ki çocukluk anılarımı çağırdım ve birlikte oyun oynamalarını izledim. İçinde güvercin kakası, yılan balıkları, Mısır’daki piramitler, odası ve yatağı her zaman düzenli olan yakın arkadaş, gün batımında çizilen otuz üç farklı renk, apartman görevlisi tatlı bir baba ile ressam bir anne, yılan bakışlardan daha etkili olan lazer bakışlar (off tahminimden de keskin), çürümeye bırakılan elma dilimi, saçındaki tokalarla şimşek çaktırabilen bir öğretmen, bolca dans, neşe, eğlence ve kahkaha var.
Clementine serisini iki kez okudum ve ikisinde de bütün vücudumda bir karıncalanma hissettim.
“Peki bu neydi biliyor musunuz? Kuş tüyleri! Bütün tüylerim diken diken olmuştu!”
Resimler bu kadar hareketli ve gerçekçi olmasaydı Clementine’in saçlarının hiç yerinde duramadığını, çantasının hiçbir zaman kapanamadığını, yatağının altının kara deliklerden oluştuğunu anlayamayabilirdim.
Bu kitabı okurken aklıma yine “ben” diliyle yazılmış harika bir kitap geldi: Clarice Bean! Olmadıkolağanüstü bu kıza göz kırpıp Clementine’i okumaya devam edecektim ki son anda fark ettim:
1,2,3: Türkçeye çevrilmiş kitaplar
4,5,6,7: Hemen İngilizce öğrenmemi gerektiren serinin devamı
İlkokul öğretmenimiz “Matematik hayatın içinde Esra,” dediğinde onu hiç anlayamamıştım. Bulut çocuğun yanına giderken bingo toplarını düşündüm, kafamın içinden bir şeyler düşmeden onları yakalayıp saymaya başladım; çünkü makarna taneleri önemlidir!
Küçük bir alıntı
“Aklıma harika bir fikir geldi. Cebimden elmamı çıkarıp çekirdeklerine gelene kadar yedim, sonra birkaç çekirdeği elimle çıkardım. Yeni tuğla duvarın yanındaki toprağa küçük bir delik açtım ve çekirdekleri içine ektim. Sonra da büyüdüğü zaman elma ağacımı koruması için o noktanın etrafına küçük bir duvar ördüm. Tuğlalar kırık olsa bile duvar çok güzel görünüyordu.
Gülümsedim, çünkü ağacım büyüdüğü zaman bir sürü elmam olacaktı. tanıdığım herkesi buraya davet edecek ve onlara, ‘Keyfinize bakın. İstiyorsanız elmaların bazılarını fen bilgisi deneylerinde kullanabilirsiniz. Ya da bazılarını aç kalmış hamsterlarınıza verebilirsiniz. Onlarla ne yapmak istiyorsanız yapabilirsiniz. Burada her zaman bir sürü elma olacak çünkü,’ diyecektim.”
*Bu yazı BDK’da yayınlanmıştır.
**9 yaş ve üzeri bu kitaplar da ilginizi çekebilir.
Clementine
Yazan: Sara Pennypacker
Resimleyen: Marla Frazee
Çeviren: Derya gezmiş
Yaş grubu: 9+
Epsilon, 2012, 128 sayfa, sert kapak
0 Yorum
Yorum gözükmüyor
Şu anda yorum yok, bu yazı için ilk yorumu sen yapabilirsin!