İçimdeki Şiir Dilimdeki Söz / Patricia Maclachlan
Bu kitabı hep görüyordum ancak bir türlü okuma fırsatım olmamıştı. En çok da kapak görselinde yer alan çocukların bir ağacın altında ne yazdıklarını merak ediyordum. İçimdeki Şiir Dilimdeki Söz, bir öğretmenin öğrencilerinin hayatını nasıl etkilediğinin ve o çocukların iç dünyalarında geçenleri keşfetmelerine sebep olan şeyi fark etmelerinin naif hikâyesi. O
Ejderha Kanadı
Anne’ı dış dünyaya açan ve hikayenin asıl kahramanı ise Lea. Flüt dersinde tanışıyorlar ve Lea’nın sıcak samimi tavrı ile kısa sürede arkadaş oluyorlar. Kitapta ikinci sevdiğim yer ise Lea’nın Anne’a tuttuğu ayna ve küs oldukları bir dönem sonrasında Lea’nın sarf ettiği sözler:“Senin ve Jakob’un çevresine bir duvar örüyorsun. Kimseyi içeri
Okulsuz Büyümek / Ben Hewitt
Ben Hewitt’in Okulsuz Büyümek kitabıyla ilgili yorumuma geçmeden önce Ben Hewitt’in yaptığı gibi kendi doğa/eğitim ilişkimden bahsetmem gerek. Hepsi bir bütün neticede. Annesi öğretmen olan hemen herkesin yaşadığı şeyleri yaşayarak büyüdüm: eğitim/okul/öğretmen önemlidir! İlkokula 5.5 yaşında başladığım için -annemle aynı okuldaydık- derslerde uyuyordum ve matematiği gerçekten hiç anlamıyordum. 3 yıl
Bir Oğul
2017’de okuduğum son kitabın, 2018’de bloga yazdığım ilk kitap olacağını düşünmemiştim. Kitap her ne kadar tüm okumam boyunca bende “mutlaka yazmalıyım” duygusu uyandırsa da vaktim olacağı aklıma gelmemişti. Neyse arada derede vakit yarattım ve Kerem ağlayana kadar şimdilik buradayım 🙂 (Öncesini bilmeyenler için not düşeyim, 20 gün önce doğum yaptım
Üç Çocuk, Bir Öğretmen ve Unutulmaz Bir Gün
Öncelikle gözlerinizi kapatıp en sevdiğiniz öğretmeninizi düşünmenizi istiyorum. Bu öğretmen ilkokuldan da olabilir üniversiteden de okuldan da olabilir bir dershane veya kurstan da. (Mola) Gözlerinizi açıp buraya tekrar döndüğünüzde yüzünüzde gülümseme yaratan kişinin hikayesini anlatacağım bugün size. Bu kitapta adı Bayan Bixby ama siz onu zaten tanıyorsunuz. Belki Züleyha belki
Kolaysa Ağlama
“Dilara Evden Kaçtı” kitabından sonra Suzan Geridönmez’in diğer kitaplarını da okumak istediğimi yazmıştım. Geçen gün gittiğim sahafta “Kolaysa Ağlama” kitabını görünce hemen aldım ve o gün okumaya başladım. Suzan Geridönmez’i ilk olarak “çevirmen” kimliği sonra da İyi Kitap’ta yazdığı eleştiri yazılarıyla tanıyor ve tarzını çok seviyorum. (Belki bu sevgide kütüphanecilik
Farklı
Geçen hafta kafam çok dağınıktı ve sanki bir güç beni derin karanlık bir kuyuya çekiyor gibi hissettim. Can sıkkınlığı da değil bunun adı, sanki bir girdap. Birkaç sayfa okuduğum “Farklı”ya bayılmış ancak kitaba tam olarak odaklanamamıştım ki her şeyi bir kenara bırakıp kitabı bitirdim. İçinde olduğum girdapta meğerse Steinhöfel’in parmağı
Ö.T.E.K.İ.
İlkokulu biraz özel okul biraz da devlet okulunda okuyunca çok çeşitli arkadaşlarım oldu. Özel okuldaki arkadaşlıklar biraz daha mesafeliydi ve benim hafızam o kadar iyi değil, okula 5.5 yaşında başladığımdan tek derdim, matematik dersinin gelmemesi, teneffüse çıkmak ve biraz uyumaktı 🙂 İlkokul 4 ve 5. sınıfı ise curcunanın hiçbir gün
Uçan Sınıf
Uçan Sınıf’ı birkaç sene önce yine Çağla’dan ödünç alarak okumuştum. Düşüncelerimi unutabilirim, kitabın konusunu da unutabilirim ama hislerimi unutmam. Kitabı okurken de “ödünç alınmayacak bir kitapmış” dediğimi, okuduktan sonra da içimin kuş gibi olduğunu hatırlıyorum. Bir vesileyle “Uçan Sınıf”ı geçen hafta yeniden okumam gerektiğinde kütüphanedeki kitabımın üzerinde hiçbir yazı/çizi olmadığını