İçimdeki Şiir Dilimdeki Söz / Patricia Maclachlan

Bu kitabı hep görüyordum ancak bir türlü okuma fırsatım olmamıştı. En çok da kapak görselinde yer alan çocukların bir ağacın altında ne yazdıklarını merak ediyordum.
İçimdeki Şiir Dilimdeki Söz, bir öğretmenin öğrencilerinin hayatını nasıl etkilediğinin ve o çocukların iç dünyalarında geçenleri keşfetmelerine sebep olan şeyi fark etmelerinin naif hikâyesi. O şey, en basit haliyle sözcüklerden oluşuyor. Yazar Bayan Mirabel, konuk olarak katıldığı bir sınıfta öğrencilerle sohbet ediyor ve onların sorularını yanıtlıyor. Bir dönem boyunca süren bu buluşmalardan en çok etkilenen Henry, May, Evie, Russell ve Lucy oluyor.

 

Yazarak Hayatı Değiştirebilir Miyiz?

Bayan Mirabel, onlara sihirli bir kapıyı açıyor ve yazarak bir şeyleri değiştirebileceklerini fısıldıyor. Bu noktadan sonra çocukların hayatlarında karşılaştıkları ve onları üzen sorunlarla baş etme yöntemleri değişiyor ve yazının büyüsü devreye giriyor.
“Yazı, sizi görünür kılar.” İfadesiyle aileleriyle kopmuş olan bağların tamiri de mümkün oluyor. Bu hikâyeyi Lucy’den dinlemiş olsak da ben en çok, sahip olduğum her şeyi korumak için yazıyorum diyen Henry’i sevdim. Onun şiirinin yalınlığı da bunu anlatıyor:

“Şarkı
Müzik
Sözcükler
Hep birlikte aktıkça,
Giderek güçleniyor
Bana ait ne varsa.”

Ben neden yazıyorum?

Bu soruyu ben de sıklıkla kendime soruyorum. Hatta buraya da kendime verdiğim cevaplardan bir derleme yazısı yazmak var aklımda. Özetleyecek olursam, benim için yazmak; zihnimi somutlaştırmak, aklımdan geçenleri görünür kılmakla başlıyor. Tam olarak hangi noktadayım ve ne istiyorum kısmını sorgulatıyor. Kendime sakladığım sayfalar, defterler sadece yazılmış olmanın rahatlığında salınırken burası veya bir arkadaşıma mektup yazmaktaki paylaşım zamanları ise ayrı bir haz veriyor.

Joan Didion demiş ki:
“Ne düşündüğümü, neye baktığımı, ne gördüğümü ve bunun ne anlama geldiğini anlamak için yazıyorum. Ne istediğimi ve neden korktuğumu anlamak için.”

Anlattıkları güçlü ve vurucu olsa da kurguda boşluklar olduğunu düşünüyorum. Katılmadığım bir nokta da annesi kanser tedavisi gören Lucy’nin hüzne yapışmış halinden kitabın sonunda hüznü kapatarak kurtulmaya çalışması oldu. Tam bu noktada hüznün de bir şeyler anlattığını ve kaçıp kurtulacak bir şey olmasından daha çok anlam taşıdığını Lucy’e söylemek istedim.

“Her şey sandığından farklı
Kare aslında yuvarlak
Daire ise köşeli
Dünya düzdür ve
Çimenler aşağı doğru büyür.
Kökler ışığa ulaşır
mutlu olan üzgündür.
Ve sürpriz!
Mutsuzluk geldi mi
Beni güldürür.”

“Kişiliğiniz, ait olduğunuz yerde yaşar ve o yer kişiliğinizi biçimlendirir.” Diyor yazar Bayan Mirabel ve bir gün derse, yaşadığı yerden getirdiği toprağı masaya sererek başlıyor. Bu kısım biraz hızlıca geçilmişti ancak ben üzerinde daha fazla durulması ve sorgulanması gerektiğini düşünüyorum. “Ait olunan yer” kısmı eğer bir şehirden bahsedeceksek (17 yıl Adana artı 17 yıl Ankara) benim için çok fazla bir şey ifade etmiyor. Ancak köklere gideceksek orada bolca deniz suyu var ve ben etrafımda deniz görerek yazmayı, denize bakmayı seviyorum. Daha açık bir ifadeyle, denizden beslendiğimi hissediyorum.

Kitabın orijinal adı “Word After Word After Word” iken Türkçe’ye “İçimdeki Şiir Dilimdeki Söz” olarak çevrilmiş. Kitabın içeriğini çok güzel anlatsa ve Şiirsel Taş çevirilerini hep çok sevsem de açıkçası bu isimle, kitabın çok da merak uyandırmadığını düşündüm.

blank

Patricia MacLachlan Kim?

Türkçeye çevirisi yapılmış henüz sadece bir kitabı olmasına rağmen, Newbery Madalyası sahibi 81 yaşındaki Amerikalı yazarın 90’a yakın çocuk kitabı bulunmakta. Kitaplarına buradan bakabilir ve yazar ile yapılmış söyleşi videosunu izleyebilirsiniz. Çocukluğunu anlatırkenki mutluluğundan etkilendim.

Bu kitaplar da ilginizi çekebilir:
Sevgili Öğretmenim
Üç Çocuk, Bir Öğretmen ve Unutulmaz Bir Gün
Bir Oğul
Gazeteci Çocuk
Uçan Sınıf

İçimdeki Şiir Dilimdeki Söz
Yazan: Patricia MacLachlan
Çeviren: Şiirsel Taş
Hayykitap, 2012, 85 sayfa, 8+

 

lokumcocuk

2 Yorum

  1. Avatar
    http://loveandsmile.wordpress.com/ Mart 07, 2019

    kare aslında yuvarlak….
    🙂

    Cevapla

Yorum yapabilirsin

<