Yolun Ötesi
Guido Sgardoli ile Böcekler İçin İlkyardım Merkezi kitabı sayesinde tanışmıştım. Aradan geçen zamanda yazarın farklı türlerde kitaplarını okudum. Türkçe’ye çevrildiği halde okumadığım kitapları olsa da ne yazdığını hep merak ettiğim bir isim oldu. Yazar tarafı yanında asıl mesleği veterinerliğe devam ediyor olması da ilgimi çekmişti. Yolun Ötesi kitabını okuyalı biraz
Aylaklar Kumsalı
En son ne zaman bir kitabı henüz bitirmeden blog yazısı yazmaya geçtim, gerçekten hatırlamıyorum. Bazen öyle bir his geliyor. Daha doğrusu okuduğum kitabın okuduğum kadarı da bana “yazsana” diye fısıldıyorsa onun peşinden gitmeyi seviyorum. Bu kitabı da editörünün paylaşımında görüp heyecanlanmıştım. Aylaklık sevdiğimden mi? Kumsal sevdiğimden mi? İkisini bir arada
Okuma Bilmeyen Kitapçı
Eskiden kitaplarımın çoğunu metroda okurdum ve çoğu kitabım bu sebeple yamuk yumuk okumalara maruz kalmıştı. Metroda dediysem rahatça oturarak okumuyordum tabii; ayakta düşmemeye çalışırken veya sırada anlamsızca etrafıma bakınırken okumaya çalışıyordum. Zamanla bu okuma şeklim evrildi ve çocukları uyuturken her durumda ve şekilde okuyabilmeye kadar gitti. Detaya girip konudan uzaklaşmayayım,
Teunis ve Çok Tuhaf Hayvan Öyküleri
Toon Tellegen‘ın Teunis kitabını bir kitapçı keşfinde 2014 yılında bulmuştum. Kapak öyle güzeldi ki yazarına bile bakmadan almış, Elif’i uyutmaya çalıştığım ve onun zoraki uyuduğu yarım saatlik zamanlarda bu kitabı okumuştum. Zaten kıpırdama imkanım yoktu, o dönem ayağımda sallıyordum Elif’i ve sallarken bile kitap okuyabilme becerisi geliştirmiştim. Yanıma termoste kahve
Sevgili Kız Kardeşim
Sevgili Kız Kardeşim, Nasılsın? Tam bir yıldır görüşmüyoruz ve bu durum beni epey üzüyor. Seni çok özledim. En yakın zamanda annemi ve Ayça’yı da al gel, sincaplara beraber gidelim. Sevgiler, Küçük kız kardeş. Sevgili Kız Kardeşim Ben olsam kız kardeşime yukarıdaki gibi bir mektup yazardım. Ancak Alison McGhee‘nin karakteri olan
Frederick
Bu yazı aslında hiç aklımda yoktu. Bloga yazmam için bekleyen kitaplara belki biraz haksızlık yapmış olacağım ama çok sevdiğim Leo Lionni’den blogda şimdiye kadar hiç bahsetmemiş olma ayıbımı senenin son gününde de olsa kapatmak istedim. İşin aslı, gerçek sebep bu değil. Gerçek sebep, Frederick‘i -yazarak- anmak istemem. Leo Lionni’nin 1967
Çayırın En Tuhaf Yuvası
Yaklaşık altı ay önce bir aileyle tanıştık, arkadaş olduk ve kısıtlamalar el verdiğince sohbet anları yakaladık. Kısa bir süre sonra ailenin farklı bir dinamiği olduğunu hissettim. Aralarındaki diyalog oldukça güzeldi. Güzelden kastım hep iyi anlaşıyor olmaları değildi. Öncelikle şunu söyleyebilirim ki, neşeliler, hayattan keyif almaya çalışıyorlar, üretkenler, başkalarının ne dediği
Dedem Bir Japon Balığı
Dedem Bir Japon Balığı kitabını alalı epey oldu aslında ama bugün pikniğe gittiğimizde okuma fırsatı buldum. İçinde dede geçen kitapları, dede-torun ilişkilerini çok seviyorum. Kendi dedelerimle tanışma fırsatım olmadı. (Doğumları 1905 ve 1907 olunca) Ancak teyzemin eşine “dede” diyerek büyüdüm ve tam üç yıl önce vefat edene kadar da dede-torun
Konuk Yazar: Sinem Atayurt Bozkuş / Okuduğunuzda İyi Hissedeceğiniz Ebeveyn Kitapları
Elif doğmadan önce okuduğum ve beni kuyu gibi içine çekip sonra da orada çaresizce bırakan ebeveyn kitaplarından sonra kitapçıya gittiğimde bile ebeveyn kitaplarının önünden geçesim gelmemişti uzun süre. Sonra -yavaş yavaş- bu küskünlüğün kitaplardan değil seçimlerden ve çocuğumu kitaba uydurmaya zorlayan benim bilincimden kaynaklandığını fark ettim. Göz ucuyla da olsa
Fil
Bazen bir acı yaşarız ve bu üzüntüyle ne yapacağımızı bilemeyiz. Ama sanırım daha kötüsü, bu acıyı yaşayan en yakınımızda birine bu üzüntüsüyle ne yapacağını söyleyememektir. Oysa bir FİL bu üzüntüyü sırtlayabilecek kadar yeterince büyük, ağır ve gridir. Peki bu FİL, gitmemekte ısrar eder ve evinizin içinde yaşamaya başlarsa ne yaparsınız?