En son ne zaman bir kitabı henüz bitirmeden blog yazısı yazmaya geçtim, gerçekten hatırlamıyorum. Bazen öyle bir his geliyor. Daha doğrusu okuduğum kitabın okuduğum kadarı da bana “yazsana” diye fısıldıyorsa onun peşinden gitmeyi seviyorum. Bu kitabı da editörünün paylaşımında görüp heyecanlanmıştım. Aylaklık sevdiğimden mi? Kumsal sevdiğimden mi? İkisini bir arada
Bir süredir sanat kitaplarını incelediğimden bahsetmiştim. Bu süre zarfında karşıma en çok ressamları anlatan kitaplar çıkınca “Acaba dil ve anlatım yönüyle farkları ne?” diye bir soru oluştu zihnimde. Bu karşılaştırma ihtiyacı neticesinde genelde bir liste yapma eğilimim oluyor. Hepsini bir arada görmek benim için de faydalı oluyor. Aralarında ders kitabı
Mavi’nin Mutluluğu ile 2012’de ilk çıktığı zamanlarda tanışmıştım. Çok etkilenmiş ve bloğuma yazmıştım. O yazıyı ne yazık ki kaybettiğim için -neyse ki- yeniden yazıyorum. Aradan geçen zamanda kitabı farklı sebeplerle okudum ve her seferinde hem konunun ele alınış şekline hem de çizimlerine hayran kaldım. Simla Sunay, Bedri Rahmi Eyüboğlu‘nun yaşamından
Bu aralar sanat kitaplarıyla ilgili paylaşımlar yapacağımdan geçen yazımda bahsetmiştim. Ressam Masalı kitabını daha önce herhangi bir yerde görmediğim için Keçi Kitabevi‘nde karşıma çıkınca epey şaşırmıştım. O sıralar Elif resim derslerinde sanatçıları ve eserlerini yeni yeni tanımaya başlıyordu. Ben de bu alanda çocuklara yönelik ne tür kitaplar var diye biraz
Eskiden kitaplarımın çoğunu metroda okurdum ve çoğu kitabım bu sebeple yamuk yumuk okumalara maruz kalmıştı. Metroda dediysem rahatça oturarak okumuyordum tabii; ayakta düşmemeye çalışırken veya sırada anlamsızca etrafıma bakınırken okumaya çalışıyordum. Zamanla bu okuma şeklim evrildi ve çocukları uyuturken her durumda ve şekilde okuyabilmeye kadar gitti. Detaya girip konudan uzaklaşmayayım,
Toon Tellegen‘ın Teunis kitabını bir kitapçı keşfinde 2014 yılında bulmuştum. Kapak öyle güzeldi ki yazarına bile bakmadan almış, Elif’i uyutmaya çalıştığım ve onun zoraki uyuduğu yarım saatlik zamanlarda bu kitabı okumuştum. Zaten kıpırdama imkanım yoktu, o dönem ayağımda sallıyordum Elif’i ve sallarken bile kitap okuyabilme becerisi geliştirmiştim. Yanıma termoste kahve
Hani bazı insanlar bir problem karşısında hemen analitik düşünme becerisi geliştirir ve o problem bir anda kolaylıkla çözülüverir. Bazı insanlar da tam hemen önlerinde duran çözümü görmek konusunda körlük yaşayabilir, görseler de uygulamaya geçmek zaman alabilir. Siz hangi gruba giriyorsunuz ve problemleri daha rahat çözmek için neler yapabilirsiniz merak ediyorsanız
