Akıllı Virüs Savaşçısı
Yaklaşık 7-8 aydır hayatımızda olan virüs ile yaşamaya çalışırken, sanırım en zor konulardan biri de durumu çocuklara açıklayıcı ve korkutmadan ifade edebilmek. Mart ayındayken bizler de durumu tam olarak kavrayamamış ve ya aşırı korumacı ya da fazla rahat tavırlarla durumu geçiştirmiştik. Burada biz derken küçük çocuklu ailelerin bir çoğunu kastediyorum.
Duvar / Konuk Yazar: Züleyha Ersingün
Duvar kitabını okuyalı epey oldu. Okur okumaz burada paylaşmak istedim. Oturdum ekranın başına ancak bir şey yazamadım. Acaba nereden nasıl başlasam diye düşünürken Züleyha ile haberleştik ve kitabın onu da çok etkilediğini anlattı. Ve çok şaşırdığım (elbette mutluluktan da havalara uçtuğum) bir şey söyledi: “Lokum’a Duvar’ı yazmak istiyorum!” Bu muhabbet
Sevgili Bill
Mektup arkadaşlığı çok özeldir. Günümüzün iletişim şekli olan “mail” ve “whatsup” yazışmalarından bir hayli farklıdır. İlk mektubumu anneme yazdığımı (içeriği çok da iyi değildi) hatırlıyorum ve onun bu mektubu hala sakladığını da biliyorum. Ondan sonra sınıf arkadaşlarım, oyun arkadaşlarım, yurtta oda arkadaşlarım “mektup arkadaşım” oldu. Yazarken kendimi çok daha iyi
Ferdinand
Yapı olarak sakin biriyim ve kavga etmeyi hiç sevmem. Beceremem de. Kavga edebilmek bence ayrı bir ‘marifet’. Bazen toplu taşıma araçlarında, işyerinde ya da sokakta denk geliyorum. Genel olarak hoş görü ve empatiye pek yatkın olmadığımız için saman alevinden parlayacak bir yapısı var sanki toplumumuzun. Soğukkanlı olmak pek bize göre
Gönül Kuşu
Bloga yazmak istediğim,bloga yazılmak isteyen öyle çok kitap var ki. Kitaplıkta onlarla bakıştığımda içimde hafiften burukluk hissediyorum ve ‘tamam, söz az kaldı’ diyerek gönüllerini almaya çalışıyorum. Bu neden bu kadar önemli aslında geçen gün uzunca anlatmıştım ama ‘kaydet’ demeyi unuttuğum için yazının sadece 3te 1i sistemde kalabilmiş, diğerleri uzay boşluğunda
Başka Bir Yerde Yaşasaydım
Akın Düzakın ismini “Acaba” kitabı ile duymuş ve kitabın çizimlerine hayran kalmıştım. “Başka Bir Yerde Yaşasaydım” kitabının çizimleri de hikaye ile öyle bütünleşmiş ki, sessiz kitap olsaymış da yine aynı etki ile kitabı okurmuşuz gibi hissettim. Sona saklamadan Düzakın’ın web sitesini buraya ekleyeyim ve bu yazıya geçmeden çizer ile sizi
Değirmenci İle Baykuş
Bazı resimli kitapları okumak bana o kadar keyif veriyor ki aradan zaman geçtikçe tekrar tekrar okuyasım geliyor. Kafiyeli dilini özlüyor, detaylı çizimlerinde kendimi kaybediyorum. Değirmenci ile Baykuş da onlardan biri. (Üç Kedi Bir Dilek, Limon Ağacının Şarkısı bu tarzda aklıma ilk gelenler) Sadece resimlerine bakarak bile Değirmenci’ye ayrı bir hikaye