Alfons Tavana Çamur Sıçramış!
Başlıkta tek bir kitap ismi yazsa da bugün kısacık da olsa Daisy Hirst‘in Nesin Yayınevi tarafından yayımlanan üç kitabından bahsedeceğim. Bunlardan ilki olan Alfons Bu Yaptığın Hiç Doğru Değil 2018 yılında, ikinci olan Kitapları Hiç Sevmiyorum Artık 2019 yılında ve Alfons Tavana Çamur Sıçramış da 2020 yılında yayımlanmış. Bizim eve
Sevgili Kız Kardeşim
Sevgili Kız Kardeşim, Nasılsın? Tam bir yıldır görüşmüyoruz ve bu durum beni epey üzüyor. Seni çok özledim. En yakın zamanda annemi ve Ayça’yı da al gel, sincaplara beraber gidelim. Sevgiler, Küçük kız kardeş. Sevgili Kız Kardeşim Ben olsam kız kardeşime yukarıdaki gibi bir mektup yazardım. Ancak Alison McGhee‘nin karakteri olan
İşte O!
Bundan yaklaşık 2.5 yıl öncesinde (ben yaklaşık 25 haftalık hamileyken) Elif’e bir gün “Ee öö” diye başlayıp sonra “Senin kardeşin olacak!” deyip sırıtmıştık, Elif de 3.5 yaşındaydı. O da “nerede kardeşim, ne zaman gelecek?” demişti. Ay ne romantik bir cümleydi bu. Tüm bu anları ileride izleyip gülsünler diye videoya çekmiştik.
Ejderha Kanadı
Anne’ı dış dünyaya açan ve hikayenin asıl kahramanı ise Lea. Flüt dersinde tanışıyorlar ve Lea’nın sıcak samimi tavrı ile kısa sürede arkadaş oluyorlar. Kitapta ikinci sevdiğim yer ise Lea’nın Anne’a tuttuğu ayna ve küs oldukları bir dönem sonrasında Lea’nın sarf ettiği sözler:“Senin ve Jakob’un çevresine bir duvar örüyorsun. Kimseyi içeri
Sihirbazın Fili
Kate Di Camillo adını okuduğum kitaplarda görüyor, merak ediyor ancak bir türlü hangi kitabından başlayacağıma karar veremiyordum. Aklımda daha çok Winn-Dixie Sayesinde ve Despero’nun Öyküsü vardı ama yorumlarına çok güvendiğim arkadaşım, öncelikle mutlaka Sihirbazın Fili kitabını oku deyince ve bana ödünç verince geçen gün hızlıca okudum. Yavaş okumamamın sebebini yazıda ayrıca
Mükemmel
“Bugün mükemmel bir gün.” dediğiniz günün içerisinde neler sayabilirsiniz? Benimkinde tatlı bir güneşli başlangıç, zeytinyağı bol salatası enfes bir kahvaltı, içimi kıpır kıpır yapan bir müzik, aroması damağımda eriyip giden bir kahve, okumak için heyecanlandığım kitaplar, bolca uyumuş çocuklar (hayal bu, kimse karışmasın), parkta çocuklarla coşma, açık havada koşma, piknik,
Bugün Adım Kaktüs Benim
Her zaman “papatya” değiliz sanırım; bazen “kahkaha çiçeği” bazen “küstümotu” bazen de “kaktüs” oluruz. Bugün Adım Kaktüs Benim hikâyesini okurken aklıma kendi çocukluğum geldi. Nasıl gelmesin ki; ben de -hatırladığım kadarıyla- en az 1 gün “papatya” isem diğer gün “kaktüs” olabiliyordum 🙂 Büyüyünce unutuyoruz aslında küçükken neler yaşadığımızı ve hissettiklerimizi.