Ejder Çocuk / Konuk Yazar: Sevgi Sıla Bilgin

Bazı kitaplar sizi tatlı bir arkadaşla buluşturur ve bu arkadaşlık zamana veya mekana bağlı olmadan devam eder. Sıla ile çocuk kitapları sayesinde tanıştık ve hatta Ankara’dayken güzel bir toplulukta -Meşe Palamudu Kitap Kulübü- yine beraberdik. Biz geçtiğimiz yıl Fethiye’ye taşındığımızda da iletişimimiz hiç kopmadı ve Sıla’nın okuduğu/sevdiği kitapları hep listeme aldım. Kitaplara detaylıca bakan bir Türkçe öğretmeni olmasının yanı sıra harika bir okur da aynı zamanda. Konuk Yazar kategorisinde bugün kendini keşfeden Ejder Çocuk ve onunla pes etmemeyi seçen Sıla var!

“EJDER ÇOCUK” YA DA KENDİNİ KEŞFETMEK

“Bazen düşünüyorum da görünmez olsam ne kadar hoşuma giderdi.”

İlköğretim 5.sınıfın sonunda “Anadolu Liselerine Giriş Sınavı” nı kazanmış ve çok merak ettiğim ortaokul sıralarına “Hazırlık” öğrencisi olarak adımımı atmıştım. Okulun ilk günü heyecandan midemin ağrıdığını hatırlıyorum. Hazırlık B sınıfı öğrencisi olarak sıraya oturduğum anda bir şeylerin ters gittiğini fark etmiştim. Önümdeki kız, sürekli bana bakıyor ve yanındakiyle saklama gereği duymadan benim hakkımda konuşuyordu. Ne olduğunu daha doğrusu neler döndüğünü bir hafta sonra anlayabildim. O kız, bir grup oluşturmuş ve beni kurban seçmişti. Başka bir şehirden gelmem, kitap okumayı çok sevmem gibi özelliklerim o kızın gözünde beni, ezilmesi hatta yok edilmesi gereken bir düşman hâline dönüştürüyordu.

Nihayetinde sözlü sataşmalar, oyunlarda yalnız bırakılmama kadar vardı. Okula gitmek eziyet hâline geldi ve ben ilk kez o günlerde Maks gibi görünmez olmayı düşündüm ve tıpkı Maks gibi görünmez olmayı denedim ve yine tıpkı Maks gibi daha da görünür oldum. Sonra ne mi oldu? Madem görünmez olamıyorum ben de onları görünmez yapayım, diye düşündüm. Onları  görünmez kıldım ve o yılı daha fazla yara almadan bitirdim. Zor geçen “Hazırlık” tan tam bir yaşam deneyimiyle çıkmış ve 6.sınıfa başarıyla geçmiştim. O yaz başka bir şehre taşındık. Böylece o kız ve kızın tuhaf grubu hayatımdan tamamen çıktı. Oysa Maks’ın çok farklı bir durumu var ama bu durumu anlatmadan önce sizi Maks’la tanıştırmam gerek.

Maks, ortaokul 1.sınıfta okuyan ve kesinlikle görünmez olmak isteyen genç bir beyefendi. İlkokul gibi bir “cennet”ten ortaokul gibi bir “tımarhane”ye geçişte başına gelmedik kalmamış. Maks da herkes gibi sıradan ergen dertlerinin olmasını istiyor ama ne yazık ki bedenindeki bazı sıra dışı durumlar buna izin vermiyor. Bir koltuk değneği, sırtındaki kambur ve işitme cihazı yetmezmiş gibi dişleri için tel de takmak zorunda kalıyor.

“Benimle dalga geçmek için Turna lakabı dışında, Moruk da diyorlar. Koltuk değneğim ve işitme cihazım yüzünden moruğa benziyormuşum.” diye yazıyor günlüğüne Maks. Biz de o satırlarda Maks’ın hayal kırıklıklarını hissediyoruz. Zorbalığa uğrayan bir çocuğun attığı sessiz çığlıkları içimizde duyuyoruz. Maks, yaşadığı bu zorbalığın sonsuza kadar süreceğini düşünürken “Ejder Çocuk”la karşılaşıyor ve işler bir anda değişiyor? Ne mi oluyor? Söylemem. Söylersem Maks bozulabilir çünkü hikayesini anlatmak onun hakkı.

“Sadece ben yapabilirim.”

Peki, Guido SGARDOLİ’nin “Ejder Çocuk” yapıtını okuduktan sonra biz ne katmış olacağız hayatımıza? Öncelikle farklılıkların zenginlik olduğunu fark edeceğiz. Zorlukların üstesinden  gelirken zaman zaman tökezleyeceğimizi hatta fena hâlde düşeceğimizi anlayacağız. İnsanların bizde gördüğüyle bizim kendimizi nasıl algıladığımızı sorgulayıp şaşırtıcı sonuçlara ulaşacağız ve en önemlisi “Ejder Çocuk”un içimizdeki yükselişine tanık olacağız. 234.sayfanın sonuna geldiğimizde yüzümüzde bir gülümsemeyle belki kendi süper kahramanımızı yaratmayı deneyeceğiz ve tıpkı Maks gibi şöyle diyeceğiz yüreğimize “Sadece ben yapabilirim.”

Guido Sgardoli’nin kitapları hakkındaki diğer yorum yazılarına buradan ulaşabilirsiniz.

Sevgi Sıla BİLGİN/ Türkçe Öğretmeni
Ejder Çocuk
Yazan: Guido SGARDOLİ
Resimleyen: Enrico Macchiavello
Çeviren: Filiz Özdem
Yapı Kredi Yayınları,İstanbul,Şubat 2016, 244 sayfa