Anneannem Bebek Oldu! / Burcu Bahar

Burcu Bahar’ın “Anneannem Bebek Oldu” kitabıyla BDK paylaşımı sayesinde haberim oldu ve konunun farklılığı sebebiyle okuma listeme aldım. Tam da o günlerde kitap fuarı oldu ve ben kitap fuarında Burcu Bahar ile denk geldim ve minik bir tanışmanın ardından kitabımı imzalatıp öyle ayrıldım fuardan. Araya başka kitaplar girince bu meşhur anneanneyi unutmuştum ki geçen gün kitaplıkta gözüme çarpınca metroda okumak üzere yanıma aldım.

Anneanne ve Damla

Anne ve babası yoğun çalıştıkları için doğduğundan beri hafta sonları hariç anneannesi ile kalan Damla için anneannesi oldukça özel bir yere sahip. Aklınıza kır saçlı, yaşlı biri geldiyse bu resmi hemen silin. Damla’nın anneannesinin kızıl küt saçları, siyah kemik çerçeveli gözlüğü, kırmızı ojeli tırnakları ve en üzgün anında sizi güldürecek şen kahkahaları var. Aynı zamanda bilmece ustası da olan bu tatlı anneannenin öğrencileriyle diyalogu hiç kopmamış bir emekli öğretmen olduğunu duymak, sizi şaşırtmayacaktır.

Her şey yolunda giderken bir gün torununu okuldan almayı unutur. Başka bir gün ise fenalaşınca hastaneye kaldırılır ve Damla hastane odasında onu gördüğünde bambaşka birini görmüş gibi olur. Bu noktada Oğuz Demir’in oldukça etkileyici çizimini es geçmemek gerek.

Anneanne Nasıl Bebek Oldu?

Damla daha sabah onunla konuşan, oynayan anneannesinin yatakta boş gözlerle yatıyor olmasına elbette ki çok şaşırır ve annesinin “sen artık büyüdün” sözü kulağında çınlar. Büyümenin ilk acıtan tarafı onu biraz sarsmış olsa da gizemli adam Doktor Kenan onu bir nebze rahatlatır: “Anneannen oturmak, kalkmak, uyumak, yemek yemek, okumak gibi eylem bildiren sözcükleri unuttu. Anlayacağın, şu an bir bebek. Eski haline dönmesi için bir bebeğe öğretir gibi ona her şeyi en baştan öğreteceksiniz…”

Bakım İşleri

70 yaşında bir bebeğiniz olsa siz ne yapardınız? Ben afallama kısmını nasıl atlatırdım bilmiyorum hatta benzer bir şeyi Damla’nın annesinde de hissettim. Ancak 10 yaşında bir çocuğun bununla yüzleşmesi, kabullenmesi ve çözüm yolları bulması oldukça manidar. Damla’nın anneannesiyle gerçekten bir bebeğin bakımını üstlenir gibi bakması “Bak uçak geliyor anneanne aç ağzını.”, ondan umudunu hiç yitirmemesi ve ona kitap okuması çok sevgi doluydu.

Anneannenin iyileşme sürecinde bir şeyler olması gerektiği zamanda oldu; ne yavaş ne de hızlı. Hikâyenin sonunda “bitmiş” bir ifade görmemek de beni mutlu etti. “Anneannem Bebek Oldu!” kitabında, minik bir zaman diliminde Damla’nın hayatına tanık olmuşuz gibi hissettim.

Minik Bir Söyleşi

Sizi üzer miyim bilmiyorum ama öncelikle bu hikâyeye benzer bir hikâyeniz olup olmadığını ve Damla’nın tatlı anneannesiyle beraber hayatınıza nasıl girdiğini merak ettim.

Bu hikâyeyi bir hastane odasında yazmaya başladım. Annem, görme ve bilinç kaybıyla ilgili bir rahatsızlık geçirmişti. Bu süreçte ailesinde Alzheimer ve ya Demans  hastalığı olan insanların yaşadıklarını düşündüm. Bunları çocuklarına nasıl anlattıklarını merak ettim. Çünkü çocuklar anneanne, babaanne ve dedelerine çok düşkün oluyorlar.  Biraz araştırma yaptım. Ailelerin çoğunun çocuklarından sakladıklarını gördüm. Bence hastalıklar çocuklardan saklanmamalı. Ben çocuklarımdan hiç saklamadım.  Çünkü bu hayatın gerçeği ve onların da yetişkinler için yapacakları çok şeyler var.  Psikologlara danıştım onlar da benimle aynı fikirdeydiler.

Bu yaşadıklarım arkadaşımın kızı Damla’yla buluştu. Çünkü o; sevimli, sevecen ve anneannesine çok düşkün bir kız çocuğu. O yüzden kahramanın adı Damla.

Genel bir soruyla devam edelim, sizce çocuk kitaplarında her konu işlenebilir, her konu çocuklara aktarılabilir mi? Bu konuda nelere dikkat etmek daha yerinde olur?

Çocuk kitaplarında konular genellikle; arkadaşlık-dostluk, aile, yardımlaşma, dayanışma, toplumsal kurallar, doğa bilinci, hayvan sevgisi, gezi ve sağlık gibi konular işlenir. Yani yaşamın içinde var olan düşlenen her şey. Asıl olan bunlar dışında konun nasıl işlendiğidir.  Çocuklara verilen mesajın algılanabilmesi için de yazarın duygu ve düşüncesini tam ve doğru olarak ortaya koyması, çocuğun gelişim özelliklerini dikkate alması gerekir.

“Anneannem Bebek Oldu” kitabında olduğu gibi çocuğu eğlendirip dinlendirirken yeni duygu ve düşünceler, yeni beceriler kazandırmalıdır.

Daha özele geçecek olursak; yakınlarında benzer rahatsızlığı olan çocuklar için “Anneannem Bebek Oldu!” hikâyesi bilgilendirici ve yol gösterici de olacaktır. Bu hikâyeyi yazarken konunun çocuklar için bir hassasiyet ve daha önemlisi farkındalık yaratabileceğini düşünmüş müydünüz?

Bu hikâyeyi yazarken çok zorlandım. Çünkü gerçek yaşamdan yola çıktım. Çocukların çok sevdiği bir büyüğünün hastalığını anlattım. Ama hikâye boyunca hastalığın ismini hiç yazmadım. Hüzünlü noktaları mizahla yumuşattım. Çocukların okurken kahramanla özdeşim yaptığını göz önünde bulundurarak umuda ve çabaya vurgu yaptım. Gelişen olaylar karşısında davranış ve tepkilerinin neler olabileceğini düşünerek etkileyici ve gerçekçi bir hikâye yazmaya çalıştım.

İnsanların yaşamının bir anda değişebiliyor. Biz yetişkinler bile bunu anlamakta zorlanırken çocukların anlaması daha da zor oluyor. İşte Damla bu konuda okuyucuya bir yol gösteriyor.

Bu kitabı çocuklar merakla okurken, yetişkinler de kendi yaşantılarından izler bulacaklar.

***

14 Nisan 2019 tarihine kadar “sizce çocuk kitaplarında her konu işlenebilir, her konu çocuklara aktarılabilir mi? Bu konuda nelere dikkat etmek daha yerinde olur?” sorusuna cevap verin ve imzalı hediye kitap kazanma şansı yakalayın!

* “Sağlık” kategorisindeki diğer kitaplar da ilginizi çekebilir.

Anneannem Bebek Oldu!
Yazan: Burcu Bahar
Resimleyen: Oğuz Demir
Kırmızı Kedi Yayınları, 2019, 72 sayfa, 9+