Kurt Geri Dönmüş! / Geoffroy de Pennart
Siz de duydunuz mu? Eyvah ki ne eyvah! Ne yapacağız biz şimdi? Kurt geri dönmüş! Hiiiii!!!! Hemen saklanmak gerek, peki nereye? Benim aklıma bir yer geliyor ama önce ormanda bir tur atmak gerek. Biraz havuç kokusu takip edersek sanırım işimiz kolaylaşır. Masal Kahramanları da Burada! Kimler yok ki Geoffroy de
Zizi Dedektif Öyküleri Yazıyor / Zeynep Alpaslan
Bu kitabı okurken sıklıkla şunu düşündüm, “Neden daha önce Zeynep Alpaslan okumadım?” Verecek bir cevabım yok çünkü kendisini yeni tanıdım. Eğer Gökçe Yavaş Önal bu kitabı paylaşmasaydı daha önceki Zeynep Alpaslan kitapları da radarıma girmeyecekti. Ama ben asıl sebebi biliyorum sanırım. Kapaktaki çizim. O kadar basit. Zizi’nin gözlüğünün arkasında kalsa
Sakalını Taşıyan Adam / Gonca Mine Çelik
Gonca Mine Çelik’in Çiçekli Şiirler kitabını öyle severek okumuştum ki yazarın diğer kitaplarını da kitaplığa eklemeye başladım. Ancak Sakalını Taşıyan Adam kitabından hiç haberim olmamıştı. Bir arkadaşım (Esra) “Sen seversin” deyip yazarın bu kitabını geçtiğimiz haftalarda hediye edince şaşırdım ve sevindim. Kitabın Adı İlginç olan, Elif’in henüz kitabı okumaya başlamadan
Sarıl Can
David Melling isminden ve Sarıl Can serisinden Sevgili Özlem sayesinde haberim olmuş ancak kitapların baskının azalması (bazı yerlerde tükenmesi) sorunu sebebiyle denk gelememiştik. Geçtiğimiz ay Kızılayda İmge Kitabevinde gezerken kıyıda köşede kalmış iki tane Sarıl Can görünce çok sevindim ve hemen aldım. Son haftaların en sevilen karakteri oldu evimizde. “David
Kas Makinesi / Muz Makinesi / Şaka Makinesi
Ne kadar da uzun bir başlık oldu böyle değil mi? Eh ne yapalım, Alexander Amca’nın (bu kadar tanıdıklıktan sonra bence ona bu şekilde hitap etmeme kızmaz) bu serisini ayırmaya gönlüm razı olmadı. Yıllar önce Günışığı Yayınları’ndan çıkan “Abur Cubur Serisi” kitapları kahkahalar eşliğinde okumuştum. Geçenlerde yine okuduğumda o kadar kahkaha
Ö.T.E.K.İ.
İlkokulu biraz özel okul biraz da devlet okulunda okuyunca çok çeşitli arkadaşlarım oldu. Özel okuldaki arkadaşlıklar biraz daha mesafeliydi ve benim hafızam o kadar iyi değil, okula 5.5 yaşında başladığımdan tek derdim, matematik dersinin gelmemesi, teneffüse çıkmak ve biraz uyumaktı 🙂 İlkokul 4 ve 5. sınıfı ise curcunanın hiçbir gün
Pes Etmeyen Tavuk
Ben küçükken damda -teras denmez bizim oralarda 🙂 – kümesimiz vardı ve ben sabahları taze yumurtayı oradaki tavuklardan alırdım. Kaç taneydiler hatırlamıyorum ama her gün en az 1 yumurtamız olurdu ve üzerine de benim adım yazılırdı çünkü evin en küçüğü bendim 🙂 Civcivleri,tavukları ve horozları da hep çok sevdim o
Kıyıya Vuran Kız
Bu kitabı okurken çok güldüm, çok eğlendim, çok heyecanlandım ve ara ara ağlayacak noktaya geldim. Günlerden bir gün Wammers Kasabası’nda kıyıya küçücük bir kız vurdu. Bu kız ne adını biliyordu ne de yaşını. Hatta nereden geldiği bile meçhuldü. Hikayenin kalbimi çarpan yerleri burada başlıyor tam olarak. “Bu kız kimdi, nereden