Ankara’nın sevmediğim birçok özelliğinin yanında denize en az 4-5 saat uzaklıkta olması da sayılabilir.
O yüzden, sıklıkla ben de denizi düşlerim.
O yüzden de
Wave’i çok severim.
Denizi Düşleyen Prenses’in içerisindeki dağ/deniz karşılaştırması/tercihi de çok güzeldi.
“Dağlardaki şatoda, bir prenses hiç görmemiş olsa da denizi düşlüyordu her gece.”
Kitabın adı
“Denizi Düşleyen Prenses” olmasına rağmen bir de
“Dağları Düşleyen Prenses” var.
Her ikisi de kendilerinde olmayanı düşlüyorlar; biri denizi diğeri dağları.
“Denizi düşleyen prenses” Serena ve “Dağları düşleyen prenses” Federica babalarına karşı çıkarak şatolarından ayrılıp düşlerinin peşinden gitmeye karar verirler ve atlarına atlayıp yola koyulurlar.
Serena, mutluluğu yalnızca denizde bulacağından emindir.
Issız bir çölden geçerken (kalabalık çöl gören var mı acaba 🙂 konuşan kaktüsün yanında karşılaşırlar.
İkisi de gerçekten birbirine çok benzemektedir:
“Durdular, büyük bir şaşkınlıkla, uzun uzun birbirlerine baktılar: Federica ve Serena birbirlerine çok benziyorlardı, hatta aynı gibiydiler. Yani tam olarak aynı,aynı,aynı değildirler. Ama yine de aynı,aynı, aynıydılar.” 🙂
Düşlerinin peşinden gitmek konusunda yaptıkları ve başlarına neler geldiğini özellikle yazmak istemiyorum; okumak isteyenlere kitabın tadını kaçırmamak için.
Ancak arkadaşları olan alpyıldızı ve denizyıldızınından bahsetmemek olmaz. Her ikisi de Serena ve Federica için oldukça özel ve kıymetli; çünkü onların en yakın arkadaşları. Ancak yolculuk boyunca yanlarında değillerdi. Peki sizce onları özlediler mi?
İşte bu sorunun cevabını konuşan kaktüs-papağan veriyor:
“Mutluluk, sevgili prensesler, ne denizde ne dağlarda ne başka bir yerde… Mutluluk bizi seven ve bizim de onları sevdiğimiz arkadaşlara sahip olmaktır. Sihirli suyun size söylemek istediği bu. KRAA KRAA KUİK KUİK! KREE KREE KUİK KUİK” 🙂
Bu kitabı okurken “Nerede olmak isterdin? / Neden?” gibi sorular üzerinden keyifli bir okuma yapılabilir.
***
Mutluluğu bence hepimiz başka başka yerlerde arıyoruz.
Ben de denizlerde arıyormuşum mesela 🙂
Hani bazen tam da “olmamız gereken yer”deyizdir…
Bunu yaşamadan bilemeyiz,
Ancak “düş”ler olmadan da olmuyor sanki!
*İlk okuma kategorisine göz atmak isteyebilirsiniz.
** 6 Yaş ve üzeri kütüphanede yer alan kitaplara da bakmak isteyebilirsiniz.
Denizi Düşleyen Prenses
Özgün Adı: La Principessa Che Sognava Il Mare
Yazan:Stefano Bordiglioni
Resimleyen: Octavia Monaco
Çeviren: Tülin Sadıkoğlu
Can Çocuk, 2012, karton kapak, 45 sayfa, 6+
0 Yorum
Yorum gözükmüyor
Şu anda yorum yok, bu yazı için ilk yorumu sen yapabilirsin!