Bu Kitabı Yalama / Idan Ben-Barak / Julian Frost

Aslında her şey Elifin kreşte “Bay Mikrop” şarkısını öğrenmesiyle başladı:

“Bay Mikrop Bay Mikrop
Beni hasta edemezsin
Sütümü böyle içiyorum
Yemeğimi böyle yiyorum
Meyveleri sebzeleri bol bol yiyorum…”

Böyle bir şarkı olduğunu bile bilmiyordum, videosu da varmış hatta burada.
Bu şarkının Elif üzerinde ilk etapta olumlu bir etkisi oldu aslında ama zaman içerisinde bu konunun bu kadar büyüyeceğini ve biraz takıntıya çevireceğini öngöremedik.
Bir şeyi yapmadığı zaman endişelenerek “Geldi mi gelecek mi Bay Mikrop” demeye başlamıştı ki, ona söylediklerimiz onu pek tatmin etmişe benzemiyordu.

Hay bin mikrop! diye gezinen biz olduk bir süre sonra. Bu kadarla kalsa yine iyi, kreşe bir tiyatro gelmiş ve o günden sonra nur topu gibi bir Bay Mikrop korkumuz olmuştu. Bu sadece Elifin korkusu olamazdı. Hepimizi öyle etkiledi ki, gördüğüm yerde Bay Mikrop’un canına okumaya çok kararlıydım. Ah, onu bir elime geçirebilseydim… Tiyatro oyununda biraz çirkince giydirilmiş Bay Mikrop varmış ve zarar veriyormuş etrafına.

Bay Mikrop?

Elif izlerken hiç tepki vermediği için öğretmeni korktuğunu bizden öğrenince çok şaşırmıştı. Kızım diye demiyorum, tepkilerini göstermek konusunda fazla iyidir, tabii küçük bir detayla; başkasına değil de bize gösterir bunları. Dolayısıyla evde haftalardır “Ya kapıdan girerse Bay Mikrop?” “Ellerimi yıkamadım böhüüü geldi mi Bay Mikrop?” halleri yaşanıyordu ve biz ne dediysek onu yine ikna edemedik.

Geçen hafta Ankara kitap fuarında Tudem standında gezerken bu sarı kitap gözüme çarptı. Hiç görmediğim bir kitap olduğu için hemen bakmak istedim ki zaten adı inanılmaz ilgimi çekmişti: “Bu Kitabı Yalama” diyordu ve daha bombası hemen altında sebebini yazıyordu: “Çünkü Mikrop Dolu” Aradığım ikna edici açıklama bu kitapta olabilir miydi yoksa tam tersi bir tepkiye yol açar mıydım? Ya mikroplar onun için daha da kökleşmiş bir korkuya dönerse? Biraz gelgit yaşadıktan sonra kitabı hemen aldım ve eve gittiğimizde büyük bir risk alarak önce kendim okumadan Elife okumaya başladım.

Şimdi hazır mısınız?
Kooocaman Bay Mikrop korkusu olan 4 yaşındaki bir kızın gerçek mikroplarla tanışma hikayesini dinlemeye?
Bu riski aldıysanız devam edelim o halde, durun bakayım bi ellerinizi yıkadınız mı önce 🙂
“Bu kitabı yalama çünkü mikrop dolu!” diye söylediğimde Elif’in ilk tepkisi “Neeaaay” oldu ama baktı ki ben okumaya gülerek devam ediyorum, o da biraz arkasına yaslandı.

blank

Ve işte ilk mikropla da tanıştık. Adı Min.
Birazdan onu parmağımıza alıp kısa bir gezintiye çıkacağız ama ondan önce Elif’in “Bu mikrop mu? Çok mu küçük? Bize zarar vermez değil mi? Çok sevimliymiş.” tepkilerini dinliyorum.
Bir süre sonra Min’in yanına Rey, Den ve Cek de ekleniyor. Aralarındaki diyaloglar öyle komik ki Elif kahkahalarla güldü.

blank

Hatta buralar uzatılsa bence hiçbir çocuk sıkılmadan dinlerdi, ben okurken çok eğleniyorum.

Bu Kitapta Bolca Mikrop Var!

Kitabın en sonunda bu 4 mikrobun gerçekte neye benzediği ve nerelerde bulundukları da kısaca anlatılmış.
Elif için bu kitap şuna yaradı: Evet mikrop diye bir şey var ve bize zarar verebilir ancak ondan KOOOOCAAAAMAAAAN da korkmaya gerek yok. Çünkü onlar da espri yapıp bizi güldürüyor.
Yani ne mikrobun zararı es geçilmiş ne de “koşun çabuk ellerinizi yıkayın yoksa Bay mikrop var ya size neler neler yapar” diyor.
Hatta bir yerde dişteki mikrop “Daha çok şeker ye evlat” dediğinde Elif öyle güldü ki…
Çünkü bazen de birinin size bunu demesine ihtiyaç duyarsınız. Etrafta herkes bir şekilde “onu yeme, bunu ye” diye gezinirken olayın biraz karşı tarafında olan canlıdan “ye ye beni ye” ifadesini duymak insanı rahatlatıp güldürür 🙂

Ve Kitabın ilk okuması bittiğinde Elifin yüzüne baktığımda gerçekten o 5 dakika önce kocaman olarak varlığını sürdüren Bay Mikrop korkusunun gittiğini gördüm. “Anne bi daa oku” dedi ve son 1 haftadır da kitabı oldukça fazla okuduk.
O kadar Min’lendim ki anlatamam 🙂

blank

Bu kitabın 2 güzel tarafı var.
Birincisi mikropları yerlerinden alıp gezintiye çıkarma imkanınızın olması yani interaktif bir kitap olup Herve Tullet’e el sallaması.
İkincisi de kitapta yer alan görsellerin Linnea Rundgren isimli tatlı bir fotoğrafçı tarafından elektron mikroskobuyla çekilmiş olması. Elifin bu görseller de çok ilgisini çekti, keşke evde mikroskop olsaydı dedim hatta 🙂

Temizliğe takıntılı bir anne değilim, mesela yemeklerden önce mutlaka el yıkanmalı demem çünkü zaten kendim de böyle bir şey yapmam ve zaten unuturum. Dışarıda da parkta özellikle her şeyi eline almasını özellikle teşvik ederim ama ana kuralı da es geçmem : “Eve gelince önce eller yıkanır.”

Aslında önemli olan çocuklara olumlu bir şeyler katmaya çalışırken dengeyi kurabilmekte. Yoksa işin ucu takıntılara, korkulara kadar uzanıyor.
Ne demiştik:
“Bu kitabı yalama!”
Min, Rey, Den ve Cek ile mide turuna çıkacaksak neden olmasın ki aslında 😛

Bu Kitabı Yalama / Do Not Lick This Book
Yazan: Idan Ben-Barak
Resimleyen: Julian Frost
Fotoğraflayan: Lınnea Rundgren
Çeviren: Mehmet Barış Albayrak
Uçanbalık, 2018, 3+

lokumcocuk

0 Yorum

Yorum gözükmüyor

Şu anda yorum yok, bu yazı için ilk yorumu sen yapabilirsin!

Yorum yapabilirsin

<