Kaplan Uykusu

Her ne kadar bilgisayar başında oturmakta epey zorlansam da bazı kitaplar için bu zorluğa dayanıp kendimi yine bilgisayarda “Yeni Yayın” tuşuna basarken buluyorum. Hele ki söz konusu konu UYKU ise…
Elif Nisan 2014 doğumlu ve doğduğu günden beri (yalan olmasın, 10. günden beri) uyumayı sevmeyen, uyumayı reddeden, uykuyla arası olmayan, uyku deyince koşarak kaçan bir çocuk.
Bilmem anlatabildim mi ne kadar zamandır “uyku”yu kovaladığımızı 🙂

İçinde uyku olan kitaplara da o yüzden hem zaafım hem de gıcığım var. Okurken “işte Elif gibi uyumayan çocuklar var” diyerek kendimi rahatlatıyorum ama bu kitapların sonunda mutlaka o “uykuya direnen” çocuk mışıl mışıl uyumuş oluyor; işte ona sinir oluyorum. Çünkü Elifte sadece “”Bi daa oku anne bi daaa” etkisi yaratıyor.
Ama bazı kitaplardaki sıcaklık kalpten yayılıyor ve sizi battaniyenin altına hemen alıveriyor; Kaplan Uykusu da onlardan biri.
Bu sıcaklığa teslim olmaya hazır olun bence 🙂

Hikaye bana çok tanıdık bir cümle ile başlıyor:
“Bir zamanlar güneş battığı halde uyumak istemeyen küçük bir kız varmış.”
Anında yakalanıyorum, küçük kızın sonunda uyuyacağını bilsem de içimden şunu geçirmeden edemiyorum; “Ne güneş batması… Gün neredeyse yeniden doğacak, bizim küçük kız hala uyumak istemiyor!”

Peki Elif bu ilk cümleye ne tepkiverdi:
“Anneee,aynı beeen!”
Gözlerimi “evet aynı sen” diyerek devirip okumaya devam ettim. Kitaptaki küçük kızın anne ve babasının yavrularını uyutmak gibi bir dertleri yok hatta bizim gibi öğrenilmiş çaresizlik bakışları, “yine uyumayacak” halleri hiç yok. “Uykum yok” diyen kızlarına gayet sakin bir şekilde uyumak zorunda olmadığını ama pijamasını giyip dişlerini fırçalaması gerektiğini söylüyorlar.
Bizdeki küçük kız bu ara “Canıma sordum, uyumak istemiyormuş, ben ne yapayım.” diyerek işin içinden sıyrılmaya çalıştığında “Canına söyle…” dememek için öncelikle derin bir nefes alıyoruz 🙂
Kitaptaki küçük kız da zorunluluktan değil ama gerçekten kendisi istediği için sıcak yatağına giriyor ve tertemiz örtülerin altında ayak parmaklarını iyice gererek derede sırt üstü yüzen bir susamuru gibi hiç kıpırdamadan yatıyor. Ve hikayenin seyrini değiştiren soruyu patlatıyor:

“Dünyadaki her şey uyur mu?”

Bilmesem, bu kitabı Elifi tanıyan birinin yazdığından şüphe edeceğim çünkü Elif 2 yaş civarındayken o kadar takmıştı ki “Herkes uyudu mu?” kısmına ve en son Aydedenin uyumadığına kendini ikna edip “O uyumuyorsa ben de uyumam!” diyecek noktaya geliyordu, o yüzden de Aydedenin görünmediği günleri daha çok seviyorduk 🙂

Hikaye buradan sonra çeşitli hayvanların nasıl uyuduklarını anlatıyor ama bunu öyle naif yapmış ki “Bir Fil Nasıl Uyur?” kitabına tam burada selam versek de filin zıpır ve muzip halinden eser yok bu çizimlerde. Daha çok sizi de içine alan bir sarmal var, okurken esnedim o yüzden ama Elif bir anda “Babam Uyumak İstemiyor kitabı gibi!” dedi. O kitabı ilk çıktığında yani bundan aylar aylar önce ve sadece 1 kere okumuştum. Kitabı çok sevdim ama bizdeki uyku işi zaten sallantıda olduğundan Elifin kitabı daha da lehine çevirmesinden korktum itiraf edeyim (böyle bir risk olmamasına rağmen) “O kitabı nereden hatırladın?” dedim çünkü çok şaşırmıştım. “Hani orada da baba uyumuyordu ya” dedi Elif. Yarından itibaren de onu okuyacağız, yapacak bir şey yok 🙂 Bu sohbette aklına gelmese de aslında Elifin en gözde kitabı “Güvercin Geç Yatmasın”idi, onu kaç kere okuduğumu hatırlayamıyorum, kitabın sayfaları parçalanmış hali size o “yaşanmışlığı” anlatır…

Peki kitabın adı neden “Kaplan Uykusu?”
Kaplanlar çok mu uyur?
Yoksa sevimli Kaplan küçük kızı uyutmayı mı başardı? (Öyleyse eve hemen bir Kaplan almak için ne gerekiyorsa yaparız)
Uyku konusunda didaktik, mizahi, biraz anlamsız, içi boş, zıpır pek çok kitap var ama içi sıcacık ve çizimleri de gerçekten enfes olan pek az kitap var.
Bu  kitabı okuduktan sonra kendinizi Kaplan’ın sıcak tüylerinin arasında biryere bırakmak istiyorsunuz. Lakin adınız Elifse ve doğduğunuz günden beri (yalan olmasın, 10. günden beri) uyumayı sevmiyorsanız şöyle diyorsunuz:

Eve bir kaplan alsak durum değişir mi sizce 🙂

* Mary Logue kitabı “Asla uyumak istemeyen yeğeni Juliet”e ithafen yazmış.Kitabın aldığı ödüllere yazarın web sitesinden bakabilirsiniz.
** Yayınevinin birbirinden farklı hikayeleri için de bu adrese tıklayabilirsiniz.

Bonus:
Elif’in “Anne o benim” dediği an 🙂

*Uyku konulu çocuk kitapları ilginizi çekebilir.

Kaplan Uykusu
Yazan:Mary Logue
Resimleyen: Pamela Zagarenski
Çeviren: Sedef Özge
KVA Yayınları, 2017, 3 yaş ve üzeri