Pes Etmeyen Tavuk

Civcivleri, tavukları ve horozları da hep çok sevdim o yüzden de benimle bir süredir bakışıp duran Hilda’ya daha fazla kayıtsız kalamadım ve “pes etmeyen tavuk” nasıl olurmuş merakla okumaya başladım.

Onu oraya götürecek bir araç bulması gerekecek ama nasıl? Ana caddeye çıkıyor ve kendini bulduğu ilk aracın içine atıyor. Aman o da ne! Bu bir çöp kamyonu…

Ama pes etmek yok!

Ertesi gün kahvaltısını bitirir bitirmez yola koyuluyor ve büyük kırmızı aracın merdivenlerinde yeni bir maceraya atılıyor. Aman o da ne! Bu bir itfaiye aracı ve merdivenin başındaki Hilda’nın kızarmış tavuk olmasına az kaldı. İtfaiyeci onu son anda fark etti ve evine kadar bıraktı da “itfaiye aracıyla evine kadar bırakılan tavuğa” rastlanılmadığından arkadaşlarına küçük bir hava bile attı 🙂

Diğer gün yola asfalt döşeyen dozer ile seyahat etmeye kalkışınca kendini asfalta yapışmış buldu. Bu sefer de şoförün yardımıyla yapıştığı yerden kurtuldu ancak eve kötü bir kokuyla gitmek zorunda kaldı.

Az Toprak Okulu öğretmenlerinden Bayan Smith küçük kırmızı, beyaz bir motorsiklet ile selesinde davetsiz bir misafir olduğundan habersiz bir şekilde yola çıktığında Hilda da selenin altında yazan “acemi sürücü” yazısının ne anlama geldiğini düşünmektedir 🙂 Bu keyifli yolculuk da Hilda teyzesine ulaşamadan sonlanır ancak Bayan Smith Hilda’ya nasıl otostop çekeceğini öğretir.

Bu yöntem ertesi gün işe yarar ve çilli tavuk kendini teyzesi ve civcivleriyle kovalamaca oynarken bulur.

Biddik Çiftliğine döndüğünde Hilda kendisiyle ilgili yeni bir şey öğrenir; gurk olmuştur yani kendine bir aile kurmak istemektedir. Çiftliğin sahipleri en çok yumurta veren bu kahverengi çilli tavuğun gurk olmasını istemese, ilk yumurtası kek harcına gitse, Hilda ailesi için uygun, güvenli bir yuva henüz bulamasa da sizce pes eder mi?

Bu kitapta mısır gevreğini çokça seven ve insanlara teşekkür etmek için onlara güzel bir yumurta bırakan çilli, kahverengi, sevimli, azimli bir tavuk ve onun pes etmeme hikayesi var.

Ailesini kurmaya çalıştığı bölümler aslında çok daha uzun ama okumak isteyenlerin merakını öldürmek istemem 🙂

Bazen kafamıza bir şeyi koyarız ancak çevremizdekiler bizimle dalga geçer ya da şartlar bizi o kadar zorlar ki pes ederiz…

Jill Tomlinson‘un 1967’de yazdığı bu hikayedeki tavuk yani Hilda ise pes etmiyor, pek çetin ceviz 🙂

Paul Howard’ın resimleri de otostop çizimleri gibi oldukça keyifli.

Kitabın çevirisini de Bugün Hayal Kuracaktım kitabından tanıdığımız Gökçe Ateş Aytuğ yapmış.

Kitabın tek sevmediğim tarafı özenerek hazırladığım kitap ayracına ihtiyaç bırakmamasıydı 🙂

* Jill Tomlinson’un yazdığı küçük hayvanlar kitapları bir seri aslında. Ben daha önce “Karıncanın Ne Olduğunu Bilmeyen Karıncayiyen” ve “Evine Dönmek İsteyen Kedi” kitaplarını okumuştum. Diğerlerine henüz fırsat olmadı ama laf aramızda Hilda’nın kalbimdeki yeri başka 🙂